Vrijheid is: Durven groeien van wie je denkt te zijn, naar wie je werkelijk bent
Afgelopen vrijdag mocht ik op een event voor moeders met jonge kinderen mini-opstellingen verzorgen. Een mooie gelegenheid om nieuwe verbindingen aan te gaan en deze moeders meer inzicht te geven in hun verlangen.
Wat de gemeenschappelijke deler was van al deze vrouwen, is dat ze meer ruimte voor zichzelf wilde maken. En het aanwezig zijn op het event, was voor velen al een mooi stap.
Veel van deze moeders zijn zich bewust van wat een drukte een jong gezin met zich meebrengt. Dat het houden van alle ballen in de lucht al druk en lastig genoeg is.
Behoefte aan me-time
Steeds meer nemen we tijd voor onszelf. Een avondje uit, tijd inruimen om een boek te lezen, sporten, even niks doen, meditatie. Maar waarom voelt het toch niet altijd fijn?
We voelen ons schuldig, want we kunnen ook nog de boodschappen doen, de was ophangen en strijken, snel nog even het huis aan de kant. Wat is dat toch, dat we wel tijd willen nemen, maar onszelf dat niet gunnen of er niet voldoende van kunnen genieten?
Juist deze vrouwen heb ik kunnen laten inzien dat er in het onderbewuste vaak patronen of dynamieken zijn die je tegenhouden om te doen wat je eigenlijk wil doen of er ten volle van te kunnen genieten. Want in de onderbewuste lagen, ligt veel verborgen. Dat wat we niet kunnen zien, maar wel inzichtelijk kunnen maken.
Zichtbaar maken van het onzichtbare
Door gebruik te maken van vloerankers, een vervanging van representanten, kunnen we zichtbaar maken wat we niet kunnen zien of voelen. Veel moeders heb ik gevraagd om hun huidige gezin of hun gezin van herkomst neer te leggen met de vloerankers.
Wat je gaat doen, is dat je voor ieder lid van het gezin een vloeranker neerlegt op de grond. De vloeranker heeft een kijkrichting dat wil zeggen dat wanneer er een representant op staat, die die persoon een bepaalde richting op kijkt.
Een mooi voorbeeld
Een moeder voelde dat ze haar hele leven beperkt werd en dat het alleen maar meer is, sinds ze moeder is geworden. Ze wil wel tijd voor zichzelf vrij maken, maar het voelde nooit als vrijheid als ze iets voor zichzelf deed.
Ik vroeg haar haar gezin van herkomst neer te leggen. Deze bestond uit haar vader (groen), moeder (blauw), zijzelf (geel) en een overleden broertje (rood). Het overleden broertje had zij overigens niet gekend, want hij was al overleden voordat zij geboren werd en er werd binnen het gezin niet veel over gesproken. Hieronder zie je een foto van hoe zij de vloerankers neerlegde.
Opstelling van een gezin met vloerankers
Wat is wat jij ziet? Er is vrij weinig ruimte voor haar. Het overleden broertje nam veel plek in. Haar ouders konden niet naar haar kijken. Zij werd overschaduwd door het overlijden van haar broertje.
Inzicht geeft bewustzijn
Door dit inzicht werd zij zich bewust van wat ze niet kon zien, maar wat dus wel degelijk haar ruimte innam.
In de praktijk zie ik dit vaker. Kinderen, die niet geboren mochten worden of vroeg overlijden, die niet gezien worden of waarover niet gesproken wordt. Zij horen er wel bij en kunnen dus ook onderbewust jou belemmeren in het ten volste nemen van jouw leven.
Dit inzicht verandert al veel. In de praktijk ga ik hier altijd dieper mee aan de slag. Het kindje mag gezien worden, zijn of haar eigen plek innemen, zodat de cliënt (meer) vrij is om haar eigen leven te leven.
Wil je zelf meer inzicht in je eigen familiesysteem?
Op vrijdag 16 maart geef ik een workshop “welke plek neem jij in?”. Hierin leer ik je wat een familiesysteem is en hoe de onbewuste patronen en dynamieken werken. Ook ga je je eigen gezin neerleggen met vloerankers. Klik voor meer informatie en aanmelden
